I wanna be a blogstar

Wiem, że jest ze mnie blogerka jak z koziej dupy trąba. Nie reklamuję się, że nie spamuję ludziom postów, nie piszę o modzie i kosmetykach (chociaż je uwielbiam). Jestem za to czytelniczką wielu stron i chętnie czytam co inni mają do powiedzenia. Tak, głównie czytam, bo takie blogi interesują mnie najbardziej, na których ludzie mają coś do powiedzenia. Ale nie są mi też obce strony z paniami pięknie prezentującymi "swój styl" składający się z łachów z umów barterowych albo kupionych za niebotyczne sumy setów z kasy zarobionych z reklam.

Niestety ludzie coraz rzadziej mają ochotę coś poczytać i zabrać głos w jakiejś dyskusji. Jak jest tekst , czytamy pobieżnie i rolujemy do zdjęć. A szkoda. Fajnie jest przecież podyskutować i nierzadko dowiedzieć się czegoś nowego, fajnego. Jeśli już czytamy jakieś ciekawe to albo są one niszowe albo kontrowersyjne albo poradnikowe, a najlepiej jeśli radzą... jak prowadzić bloga i wypromować własną markę - samego siebie.

Po co prowadzić blog?

Starzy wyjadacze zakładali je z czystym sumieniem dla własnych przyjemności. Dziś takie osoby jak Maffefka czy Jessica -niemiecki samochód -Kirshner bujają się na jachtach w Monako, ale przynajmniej coś za nimi stoi.  

Inaczej jest z całą masą innych, które zamiast kochać modę kochają... siebie. Google analytics, instagram, poczta i fb są non stop śledzone, bo przekładają się na blink blink. 

Blogerkę można:

- chwalić

-zachwycać się nią

- pytać skąd coś ma

- pytać czemu jest cudowna

Blogerki nie można:

- krytykować

- zadawać zbyt wnikliwych ptań

-krytykować

-krytykować i krytykować

Dopuszczalne jest:

-pytanie o inspiracje choć w sumie wiadomo, że pochodzi ona from the heart, czyli : jest skopiowana z lookbooka, weheartit, zagranicznej gwiazdy lub pochodzi ze sklepu, który sponsoruje post.

Zdjęcia na blogu:

- kiedyś były rozbielone, dziś coraz częściej wpadają w odcień fioletu

- przedstawiają panią, która ma rozmarzony wzrok patrzący w dal

- panią, która mnie rączkami sukienunie

- panią, która wypina pupkę i biust

Komentarze pod postem:

- coraz częściej są olewane chyba, że w oryginalny sposób napiszesz, że jest piękna

- jeśli są krytyczne zostaniesz zjechana/ny przez nią i grupę psychofanów

- jeśli są zbyt szczere zostaną usunięte

- jeśli zadajesz pytanie, na które nie ma weny odpowiadać zostanie sobie smutne bez odpowiedzi lub usunięte - z szacunku do swoich czytelników

Czytelnicy są:

-psychofanami, którzy ślepo bronią królowej

- przypadkowymi przechodniami po blogach

- niuniami z zaprzyjaźnionego bloga, które sobie słodzą godzinami, promują się wzajemnie i razem jeżdżą na darmowe, promocyjne spendy

- ciekawskimi podglądaczami ( to ja)

- rodziną blogerek

- ludźmi, którzy ich nie lubią

Według blogerek modowych czytelnicy dzielą się na:

- normalnych ludzi

- hejterów

Najbardziej jednak nie rozumiem vlogów w stylu RGP (rockglamprincess), czyli  pieprzenia do kamerki czego to sobie nie kupiłam w tym tygodniu i co znalazło się w glossy boksie polskim , a co w brytyjskim.

Blogowanie i vlogowanie to także sprawa rodzinna. Jeśli masz już kilka tysięcy czytelników to należy od razu wciągnąć w to siostrę, brata, kota, babcie i storczyka.

Oczywiście piszę ten post z wielkiej zazdrości, bo też chcę być taka :( A mój blog jest taki smutny i mało odwiedzany. Blogowanie jest ciężką pracą. Trzeba wstać rano, ogarnąć kawę ze Starbunia, lunch, obiad, kolację, a przy tym na bieżąco cykać foty na insta. Przebrać się, zrobić zdjęcia, iść na zakupy, odpisać na miliony maili dotyczących współpracy, iść na jakąś promocję, wybrać kosmetyk roku, przypozować na ściance na pokazie Brzozy i Paprotki. 

Wysokie schody zaczynają się wtedy, gdy trzeba lecieć do innego kraju, do luksusowego hotelu i iść na promocje Martini, Calzedonii, Clarins i innych marek.

Oczywiście wśród tych blogów mam wiele takich, które naprawdę lubię i szanuję laski, które je prowadzą, ale dziewczyny! to nie jest real life ( w przeciwieństwie do Warsaw Shore). To jest fajne, ale jest też często powodem frustracji wielu młodych dziewcząt, które coraz częściej zamiast inspiracji widzą chwalenie się hihg lifem, podczas kiedy one muszą zapierdzielać po kilka lub kilkanaście godzin dziennie w prawdziwym życiu ze smutną, prawdziwą pensją.

Keep it real :)
pozdrawiam
Karolina